Onze angst wordt angstiger
Ons vertrouwen wordt vertrouwensvoller
Ons cynisme wordt cynischer
Onze hoop wordt hoopvoller
Afscheid wordt nog meer afgescheiden
Rouw wordt nog rauwer
Wat moedig is, wordt moediger
Wat kwetsbaar is, wordt kwetsbaarder
De luchtknuffels worden luchtiger
De energetische verbinding wordt energieker
Wat nog in de weg zit, wordt sneller uitgesproken
Wat voelt als oeverloos herhalen van woorden, valt stil
Wat al woog, gaat nog meer wegen
Wat al licht voelde, krijgt vleugels
Wat me lief is, wordt nog liever.
Wat zit te duwen, duwt nog meer,
tot er al dan niet beweging in komt.
En ja, zowat alles voelt beter dan stil-staan,
blijven staan bij de stilte die ons nu vraagt om naar binnen te gaan.
Laat dat vergrootglas nog maar even zijn werk doen.
Dingen onder de loep leggen tot we ook de details beter begrijpen. De pijnpunten én de zegeningen van een samen-leving die klaar is voor vernieuwing. En die samenleving, dat zijn alle individuen samen. Dus nee, niet alleen wachten op politieke moed, maar zelf ook moedige keuzes durven maken. De manier waarop we deze wereld in elkaar geknutseld hebben in vraag durven stellen. Graag met minder schreeuwerige one-liners. Graag met minder excuses om goed te praten wat fout zit. Graag vanuit meer ver-wonder-ing. Graag vanuit meer mede-dogen voor de mede-mens.
Er is geen andere weg. Geen ontsnappingsroutes. Niet terug naar die eeuwige leugen van die eeuwige economische groei. Niet wegkijken. We zitten allemaal in hetzelfde bootje en we gaan ook manieren moeten zoeken om samen te roeien ... met hopelijk minder drenkelingen dan op de bodem van onze Middellandse Zee.
Laat maar komen dat vergrootglas.
Zo voelt het nu, op de (z)achtste dinsdag van onze lockdown.
Ook dat doet corona, uitvergroten wat er is.
Een vergrootglas laten glijden over ons-zelf. Over onze planeet.
De mooie dingen worden mooier.
De lastige dingen worden lastiger.
Zo voelt het hier al weken en wat hou ik ook van dat stukje.
Ik hou van transparantie. Ik hou van intensiteit.
Het mag intens zijn,
het mooie en het lastige,
naast elkaar,
tot we weer eens écht naast elkaar mogen gaan staan!
Comments